"Sommige films tonen kinderen die op zichzelf aangewezen zijn—Kid, Il pleut dans la maison, Welcome to the Dollhouse, Grands Travaux. Anderen volgen personages die een nieuwe rol moeten vinden wanneer ze niet zichzelf mogen zijn, zoals in La Pazza Gioia, Una Giornata Particolare en Orlando.
Meesterwerken als Ida, The Zone of Interest en Nuit et Brouillard maken geschiedenis tastbaar, terwijl Soundtrack to a Coup d’État die laat resoneren in het heden. In This is My Moment en Le Gamin au Vélo wordt gefietst, in Rivers Return en Eastern Boys gedanst. In Todo sobre mi Madre gaat een kind verloren, in Lazzaro Felice wordt een kind herboren.
De meeste films zijn in beweging—van de stranden in Atlantique tot de magistrale stadsbeelden van Hellhole en Roman Holiday. The Virgin Suicides deed me een camera vastnemen, Benny’s Video deed me nadenken over hoe hem te gebruiken, en The Killing of a Sacred Deer herinnert me eraan hoeveel ik nog te leren heb."
Leonardo Van Dijl